I mówił też (Jezus) do wszystkich: Jeśli ktoś chce iść za mną, niech wyprze się samego siebie i niech weźmie swój krzyż codziennie, i niech idzie za mną. Albowiem kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swoje życie dla mnie, ten je ocali (Łk 9:23-24).

Bóg bowiem nie powołał nas do nieczystości, ale do uświęcenia. Zatem kto to odrzuca, odrzuca nie człowieka, ale Boga, który też dał nam swojego Ducha Świętego (1Tes 4:7-8).

Ci więc, którzy są własnością Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami. Jeśli żyjemy w Duchu, Duchowi się podporządkowujemy. Nie stawajmy się chciwi próżnej chwały, jedni drugich prowokując, jedni drugim zazdroszcząc (Gal 5:24-26).

Starajcie się usilnie o znaczniejsze dary; a ja wam lepszą ukazuję drogę. (…) Miłość cierpliwa jest, łagodna jest, miłość nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie jest nadęta pychą, Nie czyni nic nieprzystojnego, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie przypisuje żadnego zła. Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale dzieli radość z prawdy; Wszystko przykrywa, wszystkiemu wierzy, we wszystkim ma nadzieję, wszystko znosi. Miłość nigdy nie ustaje; bo choć są proroctwa, stracą na znaczeniu; choć języki, ustaną; choć poznanie – przestanie mieć znaczenie (1Kor 12:31; 13:4-8).

Bo ja z powodu Prawa, umarłem dla Prawa, abym żył dla Boga. Z Chrystusem jestem przybity do krzyża i żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie (Gal 2:19-20).

Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśliby ziarno pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumarło, pozostaje pojedynczym ziarnem; lecz jeśliby obumarło, przyniesie obfity owoc. Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swojego życia na tym świecie, dla wiecznego życia ustrzeże je. Jeśli ktoś chce mi służyć, niech idzie za mną; a gdzie ja jestem, tam będzie i mój sługa; a jeśli ktoś będzie mi służył, uczci go mój Ojciec. (J 12:24-26).

„Jeśli bowiem żyjecie według ciała, macie umierać; natomiast jeśli Duchem doprowadzacie do śmierci działania ciała, będziecie żyć. Bo ci, którzy dają się prowadzić przez Ducha Bożego, ci są synami Boga.”  (Rz 8:13-14).

A gdy Żydzi domagają się cudu, a Grecy szukają mądrości, My jednak głosimy Chrystusa, który jest ukrzyżowany, dla Żydów to wprawdzie zgorszenie, a dla Greków głupota, Lecz dla samych powołanych i Żydów, i Greków, głosimy Chrystusa – moc Boga i mądrość Boga. Gdyż to, co głupie u Boga mądrzejsze jest od ludzi, a to, co słabe u Boga mocniejsze jest od ludzi (1Kor 1:22-25).

Co do mnie natomiast, oby się tak nie stało, abym się chlubił, chyba tylko w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja dla świata. Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nie jest ważne, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie (Gal 6:14-15).

Bo jeśli staliśmy się zrośnięci w podobieństwo Jego śmierci, to i w podobieństwo Jego zmartwychwstania zrośnięci będziemy, Wiedząc to, że nasz stary człowiek razem z Nim został ukrzyżowany, aby ciało grzechu zostało uczynione bezczynnym, abyśmy już więcej nie pozostawali w niewoli grzechu; Bo kto umarł, uwolniony jest od grzechu. Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy też, że razem z Nim żyć będziemy (Rz 6:5-8).

Ukazała się bowiem wszystkim ludziom zbawienna łaska Boża, Nauczająca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości, i w obecnym wieku żyli roztropnie, sprawiedliwie i pobożnie. Oczekując szczęśliwej nadziei i ukazania się chwały wielkiego Boga  i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na szczególną własność, gorliwy w dobrych czynach (Tyt 2:11-14).

Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani władcy, ani moce, ani to, co nastało, ani to, co ma nastąpić, Ani wysokość, ani głębokość, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie będzie mogło odłączyć nas od miłości Boga, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym (Rz 8:38-39).

Zabiegajcie o pokój ze wszystkimi i o uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy Pana. (Hbr 12:14).

Ale z powodu Świętego, który was powołał, stańcie się sami święci we wszelkim postępowaniu waszym; Bo napisano: Stańcie się święci, bo Ja jestem Święty. (1P 1:15-16).

Lecz my, zgodnie z Jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których prawdziwie zadomowiła się sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, tego oczekując, starajcie się, abyście zostali znalezieni przez Niego bez skazy i bez nagany, w pokoju. (2P 3:13-14).

Wchodźcie przez ciasną bramę. Albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która prowadzi do zguby, i wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. (Mt 7:13).

Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz ten, kto czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebiosach. (Mt 7:21).